Park Narodowy Chitwan

Od XIX w. dolina Chitwan była terenem łowieckim brytyjskich i nepalskich arystokratów. Król Jerzy V i jego syn, książę Walii, późniejszy Edward VIII, nigdy nie dotarli do Katmandu, ale znajdowali czas na polowania w lasach Chitwanu. Na szczęście wyprawy łowieckie, bardzo modne w pewnym okresie, nie wyrządziły dużej szkody miejscowej faunie. Królewski Park Narodowy Chitwan obejmuje od północy wąski przesmyk lądu biegnący wzdłuż koryta rzek Narajani i Rapti oraz część doliny Chitwan.Na południe usytuowane są wzgórza Someswar, natomiast na wschodzie Rezerwat Przyrody Parsa. Na terenie parku znajdują się liczne jeziora, które przyciągają ornitologów z całego świata z racji występujących tu rzadkich gatunków ptaków. Po wybiciu się Indii na niepodległość, tereny na których znajduje się park, zaczęto szybko przekształcać w ziemie uprawne. Doprowadziło to do zachwiania miejscowego ekosystemu i błyskawicznego kurczenia się unikalnej dżungli. W 1973 r. zdecydowano o utworzeniu na tym obszarze parku narodowego o łącznej powierzchni 932 km2. Według spisu z 2000 r. na terenie doliny Chitwan żyje dziś: 544 nosorożców, 80 tygrysów, 50 gatunków innych ssaków i ponad 450 gatunków ptaków.