Siem Reap i świątynie Angkoru

Król Jasowarman I (889-910) przeniósł królewski dwór na teren obecnego Angkor, nazywając nowo powstałą stolicę Yasodharapura. Obecnie jest nazywana Angkor, co znaczy "miasto". W 1112 r. na tron wstąpił Surjawarman II, który zdołał pokonać królestwo Czampy i ustanowić je swoim wasalem. Za rządów Surjawarmana II została zbudował świątynię Angkor Wat poświęconą bogu Wisznu.

Po śmierci Surjawarmana II Czamowie w 1177 r. najechali i zdobyli stolicę, spalili miasto i wywieźli zgromadzone skarby. Rok póżniej kuzyn króla Surjawarmana zdołał zgromadzić siły i pokonać Czamów. W 1181 roku został koronawany jako król Dżajawarman VII. Wziętych do niewoli Czamów zmusił do budowy nowej stolicy, znanej obecnie jako Angkor Thom. Dżajawarman VII jest uważany za największego z khmerskich władców. Za jego rządów cywilizacja khmerska osiągnęła szczyt swego rozwoju ekonomicznego i politycznego. W przeciwieństwie do swoich poprzedników przyjął buddyzm w jego odmianie - mahajanie, i uosobił się z Awalokiteśwarą - Buddą Współczucia. Zbudowano również w całym kraju 102 szpitale. Po śmierci króla w 1220 r. królestwo zaczęło chylić się ku upadkowi. W 1351 i 1431 r. Tajowie zdobyli Angkor. Po ostatnim zdobyciu stolicy Khmerowie opuścili miasto, które w swoje władanie na prawie pół wieku objęła dżungla.